വർത്തമാനം

അരണ്ട വെളിച്ചം, മാർട്ടിൻ ഗാരിക്സിന്റെ ഡിജെ മ്യുസിക്, അപ്ഡേറ്റ് ചെയ്യാത്ത ഫേസ് ബുക്ക് വാൾ, എല്ലാം എഴുതാനുള്ള എന്റെ ആന്ധരിക തൃഷ്ണയെ വലിച്ചു പുറത്തേക്കിടുന്നു.

അവളുടെ മടിയിൽ നിന്നും എഴുനേറ്റ് ലാപ്പുമായി ഫ്ലാറ്റിന്റെ വരാന്തയിൽ ഒരു ചാര് കസേരയിട്ട് നഗരത്തിലെ വ്യത്യസ്ത നിറങ്ങളിൽ പരന്നുകിടക്കുന്ന വെളിച്ചം നോക്കി കുറെ സമയം ഇരിന്നു,
തലച്ചോറിൽ തങ്ങി കിടക്കുന്ന ക്ഷോഭിക്കുന്ന നുണകളെ എനിക്ക് ന്യായീകരിക്കണമായിരുന്നു,ചെയ്യുന്നതൊക്കെ ശെരി ആണെന്ന് എനിക്ക് എന്നെ ഭോധിപ്പിക്കണമായിരുന്നു, അത് കൊണ്ട്  എഴുതണം, പക്ഷെ എന്തെഴുതും?
എല്ലാവർക്കും, എന്റെ സത്യങ്ങളെകാളും ഇഷ്ടം എന്റെ നുണകളോടാണ്, അവൾക്കു പോലും.

ഹാങ്ങോവറിൽ തികട്ടി വരുന്ന രണ്ടു ദിവസത്തെ ഓർമ്മകൾ,
എല്ലാം കൊണ്ടും ദരിദ്രനായ ഞാൻ ജീവിക്കുന്ന രീതി, എന്റെ ചുറ്റുപാടുകൾ, നാട്ടിലെ ആർക്കും വേണ്ടാത്ത ഗ്രിഹാതുരത്വ ഓർമ്മകൾ...  ഒന്നും മനസ്സിലേക്ക് വരുന്നില്ല, ചാര് കസേരയിൽ കാല് മുകളിലേക്ക് കയറ്റി വച് ഒരു സിഗ്രട്ട് ആഞ്ഞു പുകച്ചു.

അവളുടെ മുന്നിൽ ഞാനൊരു എഴുതുകാരൻ ആയി മാറാൻ ശ്രമിക്കുകയാണ്.
ഭൂതം ഇനി വേണ്ട, വർത്തമാനം തന്നെ ആവാം, പക്ഷെ എവിടെ തുടങ്ങും?
എന്തായാലും ഞാനൊരു പകൽ മാന്യൻ അല്ലെ, എല്ലാം അങ്ങനെ പുറത്തു പറയാൻ പറ്റുമോ,

ലാപ്‌ടോപ്‌ താഴെ വച്ചു,
മതി, ആന്ധരികത്രിഷ്ണയോടു പോയ്‌ നാളെ വരാൻ പറഞ്ഞു.
അവളുടെ ശരീരത്തെ ഞാൻ സ്വന്തമാക്കി,
ഞാൻ അവളെ നെഞ്ചോടു ചേർത്ത് പരിരംബനം ചെയ്തുകൊണ്ട് എന്റെ സ്നേഹം പ്രകടിപ്പിച്ചു,
അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്നു, സിന്ദൂരം വീണ ചുണ്ടുകൾ കമ്പനം ചെയ്യുന്നു, ആ നനഞ്ഞ മുടികൾ ഞാൻ എന്റെ മുഖത്തോട് ചേർത്ത് വച്ചു, വിയർപ്പിന്റെ മധുരം നുണഞ്ഞു, മയിലാഞ്ചി പുരട്ടിയ അവളുടെ വിരലുകൾ എന്റെ ശരീരം മുഴുവൻ  നൃത്തം ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി,

എന്നെ പോലെ മുഷിഞ്ഞ ചാര നിറമായിരുന്നില്ല അവളുടെ ശരീരത്തിന്, മനുഷ്യകുലാരംഭത്തിന്റെ പരിച്ഛേദമായി മാത്രം കാണാൻ കഴിഞ്ഞേക്കാവുന്ന മഞ്ഞു കട്ട പോലെ തണുത്തുറഞ്ഞ ആ ശരീരം കുറെ സമയം നെഞ്ചോടു ചേർത്ത് വച്ചു, എന്റെ വാക്കുകൾ അവളെ മുറിവേൽപ്പിക്കും ഞാൻ വാക്കുകൾ സൂക്ഷിച്ചു മാത്രം ഉപയോഗിച്ചു,
അവളുടെ കണ്ണുകൾ ചുവന്നു, ആ കണ്ണീർ എന്റെ ചുണ്ടുകളിലേക്ക് വീണു നെറ്റിയിലെ സിന്ദൂരത്തിനു താഴെ ഞാൻ ചുംബിച്ചു, എന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ ഒട്ടിയ സിന്ദൂരത്തിന്റെ മധുരം ഞാൻ അവൾക്ക് അറിയിച്ചു!

കാലഹരണപെട്ട് പോയ പ്രണയം പോലെ ഈ നിമിഷങ്ങളും മാറും എന്ന് എനിക്കറിയാമായിരുന്നു.

ഞാൻ അവളുടെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു, സ്ത്രീ അപലയും  ചപലയുമാണ്,  പക്ഷെ അതവൾക്ക് സമ്മതിച്ചു തരാൻ കഴിഞ്ഞില്ല, അവൾ വാദിച്ചു,
പക്ഷെ ആ ചുണ്ടുകൾ പതുക്കെ എന്റെ ചുണ്ടുകളുമായ് മുട്ടിച്ചപ്പോൾ അവളുടെ വാദം നിന്നു. എന്റെ ബുദ്ധിജീവി പ്രതിച്ചായ കളയാൻ എനിക്ക് തോന്നിയില്ല. സ്ത്രീ അപലയും  ചപലയും തന്നെയാണ്, ഞാൻ അവളെ വിശ്വസിപ്പിച്ചു.
പക്ഷെ എന്റെ ഡയറിയിൽ ഉള്ള ഓരോ നിമിഷവും ഇവളുടെ വാക്കുകളും സ്വപ്ന ദർശനങ്ങളും മാത്രമാണ്, എന്റെ ഡയറിയിൽ ഇടം നേടിയ ആദ്യ സ്ത്രീ!

ഇരുണ്ട മുറിയുടെ വാതിൽപടികൾ പിന്നിടാൻ അവൾ ശ്രമിച്ചു പക്ഷെ ഈ ഒരു രാത്രി അവളെ തനിച്ചു വിടാൻ എനിക്ക് തോന്നിയില്ല,
അവളുടെ സാന്നിധ്യം എപ്പോഴും എന്നെ എഴുതാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചു, ഞാനും അവളും കിടക്കയിൽ ചേർന്നിരുന്നു, എന്റെ വിരലുകൾ വീണ്ടും അവളുടെ കഴുത്തിലേക്ക്‌ പതിയെ നടന്നു, അവളുടെ ഹൃദയത്തിൽ സത്യത്തിന്റെയും വിശ്വാസത്തിന്റെയും കണികകൾ അപ്ഡേറ്റ് ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ശബ്ദം ഞാൻ കേട്ടു

No comments:

Post a Comment

വായിച്ചതിനു നന്ട്രി